កាលពីយូរលង់ណាស់មកហើយ មានជាងចម្លាក់ឈើម្នាក់ បាននាំកូនសិស្សដើរទៅភូមិ១ដាច់ស្រយាល។ ពេលដើរដល់ផ្លូវបត់កោង១ក៏ប្រទះដើមឈើធំ១ ដែលអាចឲ្យសត្វជាច្រើនជ្រកជាម្លប់បានរាប់សិបក្បាល គល់របស់វាមានទំហំជាច្រើនអោប ឯមែករបស់វាវិញអាចយកធ្វើទូកបានរាប់រយ។ តែអ្វីដែលប្លែកនោះ គឺជាងចម្លាក់ឈើនោះ មិនមានអាកប្បកិរិយាអើពើនឹងដើមឈើនោះសូម្បីតែបន្តិច ហើយក៏បន្តដំណើរទៅមុខទៀត ដែលធ្វើឲ្យកូនជាងដែលដើរតាមពីក្រោយមានការឆ្ងល់យ៉ាងខ្លាំង ហើយក៏សួរទៅជាងចម្លាក់
” លោកគ្រូ! យើងខំដើរផ្លូវឆ្ងាយយ៉ាងនេះគឺដើម្បីរៀនឆ្លាក់ឈើ យើងមិនដែលឃើញដើមឈើណាល្អដូចដើមនេះឡើយ ហេតុអ្វីលោកគ្រូមិនចាប់អារម្មណ៍នឹងដើមឈើនេះសូម្បីតែបន្តិចដូច្នេះ? ”
” ពូកឯងកុំស្ងើចសរសើរដើមឈើនេះខ្លាំងពេក វាជាដើមឈើស្ពោត មិនរឹងម៉ាំទេ បើធ្វើទូកក៏មិនបាន ធ្វើផ្ទះក៏វានឹងចេញជ័រដែរ ។ “
ជាងចម្លាក់អធិប្បាយរហូតដល់សរុបសេចក្តី គឺដើមឈើនេះមិនអាចយកទៅធ្វើអ្វីឲ្យកើតជាប្រយោជន៍បានឡើយ ព្រោះហេតុអ្វី? មូលហេតុដ៏ងាយស្រួលម្យ៉ាងគឺ ព្រោះតែវាគ្មានប្រយោជន៍ ទើបវាអាចនៅបានយឺនយូរ រហូតដល់ធំបែបនេះបាន ។
រឿងរ៉ាវឬអ្វីៗនៅលើលោកនេះក៏ដូចគ្នាដែរ ខ្លះមើលរាងពីខាងក្រៅដូចជាអស្ចារ្យ តែជួនកាល ល្អតែរូប តែក្លិនអាក្រក់ ឬល្អតែសំបកក្រៅ តែក្នុងដូចផ្លែល្វា ។ ហេតុដូច្នេះ បើពិគ្រោះបញ្ហា រឺត្រួតពិនិត្យហេតុការណ៍ផ្សែងៗ យើងមិនគួរឲ្យរូបភាពសំបកក្រៅមកបន្លំភ្នែកយើងបានទេ ត្រូវមើលឲ្យធ្លុះនៃឬសគល់បញ្ហា ទើបធ្វើឲ្យយើងជៀសផុតពីការសម្រេចចិត្តខុសបាន ។ តែពេលខ្លះសូម្បីតែមានភស្តុតាងឲ្យឃើញនឹងភ្នែកហើយ ក៏នៅមិនទាន់ប្រាកដជាការពិត ១០០ភាគរយដែរ។ ហេតុដូច្នេះ យើងត្រូវចេះពិចារណាឲ្យបានច្រើនផ្លូវ ចេះស្តាប់យោបល់អ្នកដទៃខ្លះ និងជាសំខាន់ត្រូវពិនិត្យឲ្យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ មិនត្រូវតម្រុងទៅតែផ្លូវ១នោះឡើយ ។
មនុស្សមិនតិចទេដែលមើលឃើញបញ្ហាតែម្ខាង ហេតុដូច្នេះហើយ ទើបបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាឈ្លោះទាស់ទែងគ្នាកើតឡើងញឹកញាប់។
ទំព័រជីវិត 
រឿងល្អ!
យេស ម្លាញ់ 😀
😀
អក្សរពណ៌លឿងនោះ ខ្ញុំមើលឡើងចង់វៀចភ្នែកហើយ
គ្រាន់ចង់វៀចមិនអីហេ ស្មានតែសាម៉ាឌីចាលេវភ្នែកហើយតើមិញ អាគិគិៗៗៗ
ពួកម៉ាកឯងឡូវចេះច្រើនដល់ហើយវ៉ី។ ហាហាហាហា
មិនហ៊ានទទួលហេ ពួកម៉ាក់ 🙂
អីយ៉ាប្អូនស្រីបង បាត់មួយរយៈស្មានតែទៅណា តាមពិតទៅរៀនវិជ្ជាគុណបន្ថែមសោះ ។ គំនិតល្អមែន !
មិនសូវជាមានពេលទំនេរនឹងណាបង ណា៎មួយអត់មានអ៊ីនធើណេតទៀត អាគិគិៗៗ អរគុណដែលបានចូលលេងផ្ទះប្អូនណាបង 😀
ផ្កាឈូក ជាផ្កាដែលពណ៌ស្អាត ក្លិនក្រអូបល្មម តែជាផ្ការដែលយកបានតែធ្វើបុណ្យ!
ថ្វាយព្រះក៏បានដែរ ធម្មតារបស់អ្វីក៏ដោយ តែងតែមានគុណសម្បត្តិ និង គុណវិបត្តិ របស់វា 🙂
ហើយចុះក្មេងស្រែឯង ចង់ចូលបដិវត្តន៍ផ្កាឈូកហ្មងនៀក បានជាសរសើរផ្កាឈូក
មិនរ៉េ! គ្រាន់តែនិយាយគាំទ្រអត្ថបទប៉ុណ្ណឹង ឯង!
ចឹង អរគុណកាដិ កាដុបចឹង 😀
អគុណដែលយល់ចិត្ត
បើទោះបីខ្ញុំអត់លុយ តែខ្ញុំមានចិត្តស្មោះ អត់មាននណាមើលដឹងសោះ។
ម៉េចដឹងគេមើលមិនដឹង? គេដឹងតើ តែគ្រាន់តែគេមិនបញ្ចេញ 😛
អត់ទាន់ត្រូវម៉ាតយនិយាយមិនចេញទេ.
តែបើបាន២តយស្មើរនិងម៉ាលីត្រវោហា
មិនដឹងមកពីណា.
អូ ត្រូវម៉ាដបទឹកក្រូចម៉ាលីតនឹងមែន? អាគិគិៗៗៗ
មែន ! ដូចក្រូចជាដើម
ត្រូវបកសំបកចេញអោយអស់កុំអោយមានសល់
រួចភ្លក់មើលសិន មុននឹងវិនិច្ឆ័យបានថាជូររឺផ្អែម 😆
តែជាញឹកញាប់ អាណាមានសំបកជាំស្អុយ ពូរទក់
ជ្រក់ជ្រេញរឺឃើញគេយកវាបោះលេងឡើងទន់ល្វ៉ិ
បែកវ៉ល់ហើយ មិនបាច់ភ្លក់សិនក៏វិនិច្ឆ័យបានដឹងដែរ 🙂
ក្រូចក៏មិនខុសពីមនុស្សដែរ បើក្រូចសំបកជាំខ្មៅ ប្រៀបបាននឹងមនុស្សដែលបង្ហាញចារឹកពាលចេញមកក្រៅតែម្តង ដែលធ្វើឲ្យយើងអាចមើលដឹង មិនបាច់បកសំបក តែជូរឬផ្អែមប្រៀបបានមនុស្សខ្លះ ល្អតែរូប តែខាងក្នុងវិញអាក្រក់រកលេខដាក់គ្មាន ឬក៏ល្អតែរូប តែសម្តី តែចិត្តគំនិតវិញមិនបាច់ថ្លែង 😀
មិនដឹងជារឿងអីទៀតទេអ្នកនាងផ្កាយ!
បើមិនដឹង ចាំតែមើលតទៀតទៅដឹងហើយ អាគិគិៗៗៗ
ចាំមើលហើយមិនចេះចប់សោះ! 😛
បើចប់ចឹងបានអីមើលទៀត? យីសគ្រីយ៉ានេះ
អូមែន! 😛
សួស្តីផ្កាយ!
អត្ថបទប្រៀបធៀបខាងលើពិតជាបង្កប់អត្ថន័យអប់រំល្អណាស់។
ដើមឈើត្រង់ខ្ពស់ស្រលូនជាងឈើធម្មតាមើលមិនដឹងគិតថាជា
ឈើល្អអាចធ្វើទូកធ្វើក្តាបាន តែជាងដែលឆ្លាតមានបទពិសោធន៍គេ
មើលធ្លុះយល់ជ្រៅជ្រាបថាជាឈើស្ពោតក្នុងមិនអាចប្រើការក្នុង
រឿងទូកក្តាបាននោះទេ។
ក្នុងសង្គមមនុស្សយើងបច្ចុប្បន្ននេះមានមនុស្សមិនតិចទេដែល
ចូលចិត្តប្រើលក្ខណៈផ្នែកខាងក្រៅបន្លំភ្នែក ដូចជាគ្មានលុយតែ
ស្លៀកពាក់ហ៊ឺហាដោយសម្លៀកបំពាក់តម្លៃខ្ពស់ខ្លាចគេដឹងថាអត់
លុយ តាមពិតអត់មែនដល់ផ្ទះរកអ្វីទទួលទានក៏គ្មាន ហើយអ្នក
ខ្លះទៀតពូកែពាក្យសម្តីនិយាយអួតយ៉ាងនោះយ៉ាងនេះបោកប្រាស
គេ ទាំងនេះបើយើងមិនបានសង្កេតពិនិត្យទេក៏រមែងជឿស៊ុបទៅលើ
សភាពដែលប្រាកដត្រឹមខាងក្រៅ តែមនុស្សដែលឆ្លាតមានការសិក្សា
ជ្រៅជ្រះមានបទពិសោធន៍ខ្ពស់រមែងតាមទាន់ដឹងថាជាមនុស្សឥត
ប្រយោជន៍ គេមិនទៅរវល់ជាមួយសោះឡើយ ចំណែកអ្នកមិនឆ្លាត
អាចជឿរហូតត្រូវគេបោកខូចខ្លួនខូចប្រាណ ខូចទ្រព្យថែមទៀត
ក៏មាន។
ទោះយ៉ាងក៏ដោយដូចផ្កាយបានពោលខាងលើចឹងថា របស់អ្វីក៏
ដោយមានគុណសម្បត្តិនិងគុណវិបត្តិរបស់វា សម្រេចលើអ្នកប្រើ
វានោះឯង ថាអាចមើលឃើញប្រយោជន៍របស់វាក្នុងផ្នែកណាដូច
ក្នុងពាក្យស្លោកខ្មែរយើងថា”ឈើណាវៀចធ្វើកង់ ឈើណាត្រង់
ធ្វើកាំ”ជាដើម។ ដូចដើមឈើធំក្នុងអត្ថបទនេះចឹងដែរទុកជាមិន
អាចធ្វើទូកធ្វើក្តាបានតែក៏អាចផ្តល់ជាម្លប់ត្រឈឹងត្រឈៃដល់អ្នក
ដំណើរបានជ្រកម្លប់ផងដែ។
សូមធ្យាស្រ័យខ្ញុំនិយាយចេះតែវែងឆ្ងាយរកកន្លែងចប់មិនឃើញ
រហូតហ្នឹង។
សូមឲ្យផ្កាយមានសុខភាពរឹងប៉ឹងប្រាជ្ញាវាងវៃ….។
ចា៎អរគុណដែលបានគាំទ្រ គំនិតនេះផ្កាយយកមកពីសៀវភៅគេដែរទេ ។ ហើយក៏សូមអរគុណសម្រាប់ការជូនពរផងដែរ និងសង្ឃឹមថាយើងដូចគ្នាណា៎ 🙂