ផ្លែបំពេញរាជ្យ រឺ កំពីងរាជ្យ
ផ្លែបំពេញរាជ ឬកំពីងរាជ ឬខ្លះហៅស៊ន (Santol Fruit) គឺជាផ្លែឈើនៃតំបន់ត្រូពិក មានស្លឹកធំ ស្រដៀងស្លឹកពង្រ ដែលត្រូវគេជឿជាក់ថា មានដើមកំណើតនៅឥឌ្ឌូចិន និងម៉ាឡេស៊ីភាគខាងលិច មុននឹងយកទៅដាំនៅប្រទេសឥណ្ឌា កោះប័រណេអូ ឥណ្ឌូនេស៊ី កោះម៉ូរីសីស និងប្រទេសហ៉្វីលីពីន។
ផ្លែបំពេញរាជ្យ មានរាងមូល ដែលអាចទទួលទានបាន មាន២ប្រភេទ គឺពណ៌លឿង និងពណ៌ក្រហម ដែលប្រភេទទាំងពីរនេះ ងាចមានសំបកស្តើង និងក្រាស់ រសជាតិជូរអែម លាយចត់។ រីឯសាច់របស់វា អាចផ្អែម ឬជូរ និងមានគ្រាប់ពណ៌ត្នោត ដែលមានសរសៃស្វិតជាប់នឹងគ្រាប់ ខ្លះជូរខ្លះផ្អែម។ សាច់របស់វា អាចទទួលទានស្រស់ក៏បាន ឬអាចថែមគ្រឿងទេសក៏បាន។ លើសពីនេះ វាអាចកូរក្នុងស្ករ ឬធ្វើជាដំណាប់បាន។ រីឯសាច់បំពេញរាជ្យ ដែលកោសយកទៅចម្អិនក្នុងខ្ទិះដូង (ដាក់សាច់ជ្រូក និងម្ទេសហឹរ) គឺជាមុខម្ហូបប្រចាំតំបន់ប៊ីកូល (Bicol) នៃប្រទេសហ៊្វីលីពីន។ គ្រាប់របស់វា មិនអាចលេបចូលពោះបានឡើយ ព្រោះអាចបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាធ្លាយក្រពះពោះវៀន បើជ្រុលលេបវាចូលញឹកញាប់ ព្រោះគ្រាប់វាមានសភាពស្រួចចុង។
ដើមបំពេញរាជ្យមានប្រយោជន៍សម្រាប់ការងារសំណង់។ រីឯស្លឹក និងសំបកដើមនេះ អាចប្រើជាថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់។ ផ្នែកជាច្រើននៃដើមបំពេញរាជ្យ មានច្រសិទ្ធភាពជួយប្រឆាំងការរលាក ហើយសារធាតុគីមីមួយចំនួន ដែលចម្រាញ់ចេញពីដើមបំពេញរាជ្យ ត្រូវពិសោធថា ជួយការពារប្រឆាំងនឹងមហារីក ខណៈដែលសារធាតុចម្រាញ់ពីគ្រាប់បំពេញរាជ្យមានគុណ សម្បត្តិជាថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត។
គួរបញ្ជាក់ថា ផ្លែបំពេញរាជ្យ ដើមឡើយគេហៅថា “លោះ” ប៉ុន្តែលុះមកដល់រជ្ជកាលព្រះមហាក្សត្រខ្មែរ ព្រះបាទឧទ័យរាជា ទ្រង់បានសព្វព្រះរាជហឬទ័យ ប្រទានឈ្មោះឲ្យផ្លែលោះនេះថា “បំពេញរាជ្យ” វិញតែអ្នកខ្លះហៅក្លាយថា “កំពីងរាជ្យ” ក៏មាន។
ដកស្រង់ពីទស្សនាវត្តី អង្គរធំ
ទំព័រជីវិត 
ផ្លែនេះ ចិតសំបកអោយស្អាត ជ្រក់មួយយប់ ចិតឆាកៗ ដាក់ស្ករស អំបិលម្ទេសបន្តិចៗ ហ៊ឹម!!! ស្រក់ទឹកមាត់ច្រោក!!!!!!
អ៊ូយ បងស្រីធ្វើឲ្យគេឃ្លានម្ជូរតាំងល្ងាចហើយតើនៀក កំពុងតែឈឺពោះអ៊ូចៗ 😦
ប្រយ័ត្នរមួលក្រពើណា!
ម៉េចបានរមូល?
មកពិឆ្ងាញ់ពេកហ្នឹងណា!
អូ ឆ្ងាញ់ដល់ម្លឹងផងណ៎?
ឃើញភ្លាម ជ្រៀវទឹកមាត់ច្រោកៗ ចង់ច្រក់ 😀
ជូតឲ្យស្អាត ប្រយ័ត្នហៀរប្រឡាក់អាវអស់ហូវ 😀
អត់ពាក់អាវផងបានអីប៉ាឡាក់ 😀
ចឹងប្រឡាក់ក្បាលពោះបាត់ហើយ 😀
ក្បាលពោះហ្ណាគេ ?
ពោះ achharia 😛
ផ្លែនេះពិតជាធ្វើអាហារបានច្រើនមុខមែន 😀 នៅខាងអាត្មាគេច្រើនហៅផ្លែកៈថន
នៅថៃគេហៅក្រាក់ថន មិនដឹងនរណាចម្លងនរណាទេ 😀 កាលនៅខ្មែរមិនដែល
ឃើញគេយកផ្លែនេះធ្វើអ្វីទេក្រៅពីបេះញ៉ាំពេលវាទុំ លុះមកនៅថៃក៏ឃើញគេយក
ផ្លែឈើនេះធ្វើម្ហូបក៏មានធ្វើបង្អែមក៏មាន បរិភោគស្រស់ក៏ជាទីពេញនិយមដែរ តែ
ខ្លាចតែគ្រាប់វារអិលចូលក្នុងពោះទេ ព្រោះវាជូរអែមហើយមានសាច់ស្វិតជាប់នៅ
នឹងគ្រាប់ដែលធ្វើឲ្យគ្រាប់មានលក្ខណៈរអិលឲ្យប៉ប៉្លូច តែមិនប្រយ័ត្នច្បាស់ជាគ្រោះ
ថ្នាក់ពោះវៀនដូចផ្កាយបញ្ជាក់ខាងលើនោះមិនខាន 😀
អូ មានឈ្មោះជាភាសាថៃដែរណ៎?
ផ្កាយចូលចិត្តញ៉ាំគ្រាប់វាជាងសាច់ តែសម្រាប់តែគ្រាប់ផ្អែមហេ បើអាគ្រាប់ជូរវិញអត់ចូលចិត្តសោះ។ ទាស់ត្រង់ថា ញ៉ាំលើកណាជាប់ធ្មេញរហូត ហើយគ្រាប់វាវិញ បើញ៉ាំមិនស្រួលច្បាស់ជាចុលពោះមិនខាន ។ ញ៉ាំអីក៏ត្រូវប្រយ័ត្នដែរ បើមិនចឹងនឹងនាំទុក្ខដាក់ខ្លួនជាមិនខាន :)
អត់ដែលឮគេហៅ កៈថន ដូចចំណានទេ ឮតែហៅក្រម៉ៅថន!
អីគេក្រម៉ៅថន?
អូ! ចឹងផ្កាយកត់ទុកទៅ ផ្លែឈើផ្កាយបាននាមថ្មី (សម្រាប់អ្នកមិនដែលឮ)
មួយថែមទៀតហើយ 😀
ខ្លាចកត់ច្រើនពេកទៅ មិនដឹងផ្លែអីឈ្មោះអីវិញ 😦
ទៅ ភ័យ អី ជុះ ចេញ វិញ អស់តើ:D
ម៉េចដឹងជុះចេញអស់? បើមិនជុះគិតម៉េចវិញ?
ពីណាថា ផ្លែក្រម៉ៅថន? ហ្នឹងផ្លែហ្នឹង