វាប្រៀបដូចជាកើតឡើងថ្មីៗ ស្នាមញញឹម សម្តីប្រៀនប្រដៅ ទឹកមុខខឹង មុខម្ហូបដែលបានចម្អិន ដំណើរដែលទ្រុឌទ្រោម កែវភ្នែកព្រួយបារម្ហយកចិត្តទុកដាក់ ហាក់នៅថ្មីៗនៅឡើយ។ធ្មេញបើក ធ្មេញបើក ១ឆ្នាំក៏បានកន្លងផុតទៅយ៉ាងឆាប់រហ័ស ស្ទើរតែមិនជឿថាអ្នកបានឃ្លាតឆ្ងាយដែលគ្មានថ្ងៃត្រលប់មកវិញ អស់រយៈពេល១ឆ្នាំទៅហើយ។ ពេលវេលាពិតជាដើរលឿនមែន តែអ្វីៗគឺនៅតែស្ថិតក្នុងការចងចាំ និងក្នុងចិត្តក្មេងស្រីម្នាក់នេះជាប់ជានិច្ច មិនដែលភ្លេចសូម្បី១វិនាទីណាឡើយ។
១ឆ្នាំ ១ឆ្នាំហើយឬ? មែន ថ្ងៃនេះគម្រប់ខួបមួយឆ្នាំរបស់គាត់ហើយ (តាមថ្ងៃចិន) តែខ្ញុំបែរជាគ្មានសេចក្តីក្លាហ៊ាននឹងប្រឈរមុខ គ្មានសេចក្តីក្លាហ៊ាននឹងទៅឈរមើលរូបថតដែលសម្លឹងមកខ្ញុំដោយក្តីស្រលាញ់អាណិតអាសូរ ។
ហេតុអ្វី? ហេតុអ្វី??? ព្រោះថា :
អ្នកតែងតែនៅក្នុងចិត្តខ្ញុំជានិច្ច ក្នុងចិត្តខ្ញុំ អ្នកនៅមានជីវិតនៅឡើយ ហើយមិនដែលបានចាកចេញឆ្ងាយពីខ្ញុំម្តងណាឡើយ។
ពេលខ្លះយើងក៏មិនអាចបង្ខំចិត្តខ្លួនឯងបានដែរ ។ បងជឿជាក់ថា គង់មានថ្ងៃណាមួយ ផ្កាយនឹងហ៊ានប្រឈមមុខចំពោះរូបគាត់ (រូបថត) ជាមិនខាន ។
តាមពិតផ្កាយប្រឈរមុខកាលពីសប្តាហ៍មុនរូចហើយ តែពេលដែលដឹងថាថ្ងៃនេះគម្រប់១ឆ្នាំ បែរជាមិនហ៊ាន ពិតជាខ្លាចថាខ្លួនឯងបញ្ជេញភាពទន់ជ្រាយចេញមកមែន ។
អរគុណបងស្រីដែលបានផ្តល់ក្តីសង្ឃឹមដល់ផ្កាយ
ជួបបែកជារឿងធម្មតា ។ ពេលវេលានៅជាមួយគ្នា ទោះជាវេលាក៏ខ្លីពិតជាមានតម្លៃ ។ សូមឲ្យការចាកចេញនេះក្លាយជាអនុស្សាវរីយ៍ដ៏ស្រស់ស្អាត សម្រាប់ការចងចាំ ក្ដីសង្ឃឹម និងក្ដីស្រលាញ់សម្រាប់ផ្កាយសួគ៌ នោះផ្កាយនឹងមានសេចក្ដីសុខ ។
ជួបបែកជារឿងធម្មតា តែប្រហែលគ្មានមនុស្សណាចង់ឲ្យពេលវេលាដែលបែកនឹងឆាប់មកដល់ពេកនោះទេ ។ អរគុណសម្រាប់ពាក្យដែលមានន័យ និងជាការផ្តល់ក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់ផ្កាយ ពិតជាអរគុណមែនទែន ផ្កាយមិនដឹងរកពាក្យអ្វីមកតបនោះទេ ព្រោះថារំជួលចិត្តពេក ហិ ហិ
ពិតមែនហើយ ម៉្លោះហើយបើយើងចេះរក្សាឱកាសមាសផ្សាភ្ជាប់នឹងក្ដីស្រលាញ់ឲ្យបានច្រើននោះ យើងនឹងទទួលបានសុភមង្គលពិតប្រាកដមួយដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបានឡើយ ។ ខ្ញុំយល់ពីអារម្មណ៍របស់ផ្កាយពេលនេះ ។ មិនថ្វីទេ តើនរណាជៀសវារួច? ជីវិតវាអនត្តា*. ។ រំជួលចិត្តអី ខ្ញុំគ្រាន់តែនិយាយតាមនឹកឃើញប៉ុននោះ ហេហេ ឲ្យតែយើងសប្បាយចិត្តទៅបានហើយ ។ ខ្ញុំក៏សប្បាយចិត្តទៅតាមនោះដែរណា ។
ចា៎អរគុណច្រើនដែលបានយល់ចិត្ត ដឹងថាវាមិនអាចជៀសរូច ពេលខ្លះទោះដឹងថាពេលវេលាមានខ្លី ហើយយើងក៏មើលមិនឃើញថ្ងៃស្អែកថាមានអ្វីកើតឡើង ចឹងត្រូវរក្សាពេលដែលមាននេះឲ្យល្អ ទោះមិនសប្បាយចិត្តក៏មិនត្រូវជះដាក់អ្នកជុំវិញខ្លួនត្រូវធ្វើពេលវេលាដែលមានឲ្យល្អ ទើបពេលក្រោយមិនមានវិប្បដិសារី។ពិតជាសង្ឃឹមថាមនុស្សគ្រប់គ្នានឹងរីករាយគ្រប់ពេលណាស់ តែកើតជាមនុស្សតែងតែជួបទុកសោករហូត។
នេះហើយជីវិត! អ្នកនៅរស់ទេដែរឈឺចាប់! គាត់ទៅបានសុខហើយ! បងត្រូវតែសប្បាយចិត្ត ដើម្បីអោយគាត់ស្ងប់ចិត្ត! ញញឹមឡើងណាបងផ្កាយ!
ចា៎អរគុណផេនដាអូនដែលបានចូលលេងហើយលើកទឹកចិត្តដល់បង បងដឹងថាមិនគួរនៅធ្វើឲ្យព្រលឹងគាត់មិនសប្បាយចិត្តនោះទេ តែពេលខ្លះអារម្មណ៍ដែលបាត់បង់ពិតជាពិបាកនឹងគ្រប់គ្រងមែនទែន។ តែទោះយ៉ាងណា បងសូមអរគុណដល់ប្អូន ហើយនឹងខំញញឹមពង្រឹងខ្លួនឯងឲ្យបានច្រើនជាងនេះ 🙂
បងផ្កាយរបស់ខ្ញុំត្រូវតែរឹងមាំរហូត!
អរគុណប្រុសក្មេងអូន តែបងមិនដូចអ្វីដដែលអូននិយាយនោះទេណា៎
ស៊ូៗ អូនម្លាញ់!!! តាំងៗ ចិត្តអោយក្លាហាន
អីចំ ចាអីគេ?មកអូនម្លាញ់ចាអីកេ? ទាត់ងាប់លូវពូឯង
😀
ស្លាប់ និងរស់ ជារឿងធម្មតារបស់ជីវិត។ មានអ្នកចេញទៅ ក៏មានអ្នកថ្មីចូលមកដែរ។ ត្រូវចងចាំថាមានបុរសម្នាក់អង្គុយលេងវើដផ្រេសជាមួយរាល់ថ្ងៃដែរ។
យេស ធម្មតា អ្នកណាក៏ជួប អ្នកណាក៏ដឹង តែមនុស្សមានសាច់មានឈាម មានចិត្ត មានការឈឺចាប់ បើមិនមែនអារម្មណ៍ឈឺចាប់សោះនោះគឺមិនមែនមនុស្សនោះទេ។ អរគុណបុរិន្ទដែលបានផ្តល់កំលាំងចិត្ត សង្ឃឹមថាមិនភ្លេចផ្កាយទេណា៎កូនសិស្សកំឡោះ 🙂
ដូចជាមើលមិនយល់ ផ្កាយនឹកឃើញសង្សារចាស់ឬយ៉ាងណា ? បើតាមមើលមុខមាត់ហ្នឹង ដូចជាមិន ចេះសោកស្តាយអ្នកណា ក្រៅពីសង្សារថ្មីទេ! មែនទេ ?
បើមិនយល់ ផ្កាយក៏មិនដឹងនិយាយយ៉ាងម៉េចដែរ ហើយបើថាមុនមាត់នឹងមិនចេះសោកស្តាយអ្នកណាក្រៅពីសង្សារថ្មី ផ្កាយក៏រឹតតែគ្មានពាក្យអ្វីនឹងបកស្រាយដូចគ្នា។ នេះស្រេចតែលើការយល់ឃើញរបស់លោកពូចុះ ។ ចិត្តផ្កាយយ៉ាងម៉េចផ្កាយដឹងខ្ឡួនឯង បើទោះគ្មានអ្នកណាដឹងក៏មានមេឃដឹង ដីដឹងថាការពិតវាយ៉ាងណា
ចូលរួមសោកស្ដាយផងផ្កាយ
ចា៎ អរគុណ
មិនអីទេ, ព្រោះនរណាក៏ត្រូវតែមានអតីតដែលឈឺចាប់, ជូរចត់, នឹងរីករាយដូចគ្នាដែរ។ ហើយការដែលមនុស្សស្លាប់នេះ គឺគ្មាននរណាគេចផុតទេ។ គ្រាន់តែថាយើងសោកស្ដាយ ក៏ដូចជាអាឡោះអាល័យមនុស្សដែលយើងធ្លាប់គោរព ស្រលាញ់។ ញ៉ុមជឿថានរណាក៏នៅតែចងចាំមនុស្សដែលយើងធ្លាប់គោរព ស្រលាញ់, ទោះបីជាគាត់ឃ្លាតទោះយូរប៉ុណ្ណាក៏ដោយ។
ចា៎អរគុណ អរគុណ នរណាក៏ មានអតិតបែបនេះដែរ ការដែលកើតមកជាមនុស្សនេះជៀសមិនផុតពីមានការទុក្ខសោក សប្បាយ លាយបញ្ជូលគ្នានោះទេ ។ ផ្កាយដឹងថាវាជាធម្មជាតិគេចមិនផុត ហើយក៏ដឹងថានឹងមានថ្ងៃនេះ ផ្កាយក៏បានត្រៀមចិត្តមុនពេលមានរឿងនេះដែរ តែអារម្មណ៍និងចិត្តមិនស្តាប់បញ្ជារគ្នាសោះ ទោះខំ ធ្វើចិត្តយ៉ាងណាក៏ ទឹកភ្នែកមិនស្តាប់ ហើយអ្វីដែលសំខាន់ផ្កាយតែងតែយល់សប់ឃើញគាត់ជាប្រចាំ ពិសេសពេលផ្កាយមានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួលខ្លួនគឺឃើញគាត់យកថ្នាំមកឲ្យ មើលថែរក្សាដូចពេលគាត់នៅរស់អញ្ជឹងឯង តើនេះជាអារម្មណ៍រឺជាអ្វី? ពិតជាពិបាកនឹងយល់ ហើយធ្វើឲ្យផ្កាយរឹតតែមិនដាច់អាល័យ ។ អ្នកខ្លះអាចនឹងភ្លេច តែផ្កាយប្រហែលជាពិបាកបន្តិចហើយ
អត់ដឹងចង់មានន័យថាម៉េច?
playing មិនដឹងតទៀតចុះ ដោយបងស្នា
មុននេះបន្តិច អត់បានឃើញរូបថត! ឥឡូវឃើញរូបថតហើយ ទើបដឹងថា កំពុងអ្នកដែលស្លាប់! ដូចខ្ញុំដែរ! ខ្ញុំនឹកម្តាយខ្ញុំរហូត ទោះជាខានបានជួបគាត់១២ឆ្នាំមកហើយក្តី ក៏រូបគាត់ ដក់ជាប់ក្នុងចិត្តខ្ញុំជានិច្ច។
មិនអីហេ តែផ្កាយទើបឃ្លាតចាក់ម៉ាក់អ៊ំរយៈពេលមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ គាត់មិនមែនម្តាយបង្កើត តែគាត់ជាអ្នកមើលថែផ្កាយរហូតមក ផ្កាយចំណាយពេលនៅជាមួយគាត់ច្រើនជាងម៉ាក់បង្កើតទៅទៀត ។ សម្រាប់គាត់ក៏ស្រលាញ់ផ្កាយមិនចាញ់កូនគាត់ប៉ុន្មានដែរ។ ក្នុងចំណោមកូនទាំងអស់គាត់ស្រលាញ់កូនពៅ និងផ្កាយច្រើនជាងកូនណាៗទាំងអស់ មូលហេតុនេះហើយដែរធ្វើឲ្យផ្កាយពិបាកនឹងធ្វើចិត្តទទួលយកនូវអ្វីដែលបានកើតឡើងនេះ។ ទោះគាត់ខូច ក៏ ផ្កាយជាមនុស្សម្នាក់ដែរយល់សប់ឃើញគាត់ច្រើនជាងគេ អាចថាមកពីអារម្មណ៍យើង រឺក៏អបិយជំនឿនោះក៏មិនដឹងដែរ
ផ្កាយជាក្មួយកត្ដញ្ញូមែន !
មិនកត្តញ្ញូណាស់ណាទេ
បើផ្កាយបានធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសដល់គាត់នោះ ផ្កាយមុខជាបានស្ងប់ចិត្តខ្លះ។
ចា៎បង តែងតែព្យាយាមធ្វើតាមដែលអាចធ្វើបាន តែមិនសូវមានពេលទំនេរ ។ បើទោះយ៉ាងណាក៏មិនដែលភ្លេចគាត់ម្តងណាឡើយ។
អរគុណបងដែលបានចូលលេង 🙂